Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ’ το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά. Τι κι’ αν πολλοί σ? έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι !
Στο δάσκαλο ? Κωστής Παλαμάς
Σαν σήμερα, στις 27 Φεβρουαρίου 1943, απεβίωσε 40 μέρες μετά τον θάνατο της συζύγου του, ο Κωστής Παλαμάς. Ιστορική έμεινε η ημέρα της κηδείας του, όταν λαοθάλασσα συνόδευσε τον τρανό ποιητή, ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο, μπροστά στα έκλπηκτα μάτια των Γερμανών κατακτητών, καθιστώντας την κηδεία του ένα μαζικό «συλλαλητήριο» απέναντι στον Ναζισμό.
Χαρακτηριστική έμεινε η φωνή του Άγγελου Σικελανιού στον ύστατο αποχαιρετισμό, που θαρραλέα ακούστηκε : «Ηχήστε οι σάλπιγγες/ καμπάνες βροντερές/ δονήστε σύγκορμη τη χώρα/ πέρα ως πέρα?Σ? αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα !»
? Ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας 14 φορές συνεχόμενα από το 1926, έως το 1940 !!!
«Η μεγαλοσύνη των λαών δε μετριέται με το στρ?εμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα?»